بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد لله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا سید الانبیاء و المرسلین الذی جعله الله رحمة للعالمین ابی القاسم محمد و علی اهل بیته و عترته اجمعین لا سیما بقیة الله الاعظم ارواحنا و ارواح العالمین له الفداء
حضور ارجمند بزرگواران و حضرات آیات و حجج، سلام عرض می کنم و خیر مقدم می گویم. خدا را شاکرم که توفیق حضور در این محضر نورانی نصیب گردید و به روان پاک و مطهر امام راحل و شهدای گرانقدر انقلاب شکوهمند اسلامی و همچنین اعضای فقید مجلس خبرگان که این مجلس و محفل جهت تعظیم و تذکر خدمات و مجاهدات ایشان منعقد گردیده است؛ درود و سلام می فرستم و از خدای متعال علو درجات و اجر جزیل و پاداش جمیل را برای ایشان مسئلت می نمایم إِنَّهُ وَلِیٌ حَمِید
تردیدی نداریم که اعضای فقید مجلس خبرگان به ویژه مرحوم آیت الله مشکینی و آیت الله مهدوی کنی رحمة الله علیهما، همه در نزد خدا مأجور و مثاب هستند و مجاهدات مستمر این بزرگان که در سایه رهبری امام راحل، به پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران منتهی گردید، از ذهن امت حزب الله و از صفحات پر افتخار و درخشانِ تاریخ جهادی روحانیت پاک نخواهد شد و برای ایشان ذخیره اخروی و برای ملت و نظام، مایۀ عزت و آبرو خواهد بود.
چهره نورانی و خدوم این بزرگان و تقوا و زهد و بی رغبتی به دنیا و مردمی بودن و ساده زیستی در کنار جنبه های فاخر علمی ایشان و در همین حال جهاد و فعالیت های انقلابی، همه سبب شده بود هر یک، به تنهایی عنوانی برای معرفی اسلام و انقلاب باشند.
تأسی و اقتدای شایسته و حمایت و همراهی مستدام ایشان با حضرت امام و بذل جدّ و جهد در مسیر تحقق اندیشه های بلند بنیان گذار انقلاب اسلامی و استمرار در حرکت و مجاهده بر محور پیروی و حمایت و پشتیبانی از ولایت فقیه و دفاع و خیرخواهی تام نسبت به مقام معظم رهبری پس از رحلت امام و حفظ جایگاه رفیع فقاهت و احتراز از سیاست زدگی و سیاست بازی در عین اعتقاد به اسلام سیاسی، مایه اعتماد و اطمینان خاطر ملت به ایشان و مقبولیت گسترده این بزرگواران در مناطق مختلف کشور بود.
باز هم از خدای متعال علو درجات و حشر با انبیاء و صاحلین و شهداء و صدیقین را برای ایشان مسئلت می کنم که وَ مَنْ یُطِعِ اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَأُولئِکَ مَعَ الَّذینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیِّینَ وَ الصِّدِّیقینَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحینَ وَ حَسُنَ أُولئِکَ رَفیقا
تاریخ، شهادت خواهد داد که روحانیت شیعه، در عصر غیبت امام معصوم سلام الله علیه، برای اقامه حدود و احکام الهی و خروج از حاکمیت طاغوت و استبداد، امت اسلامی را در سایه ولایت فقیه، به حصن حصین بندگی و اطاعت از خدا بجای خلق او وارد نمود تا امت اسلامی، دست در دست فقیه جامع الشرائط زده، زمام امور خود را به خدای متعال بسپارند.
نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، سنگ بنای تمدن عظیم اسلامی است که امام راحل آن معمار کبیر انقلاب، این بنای فاخر را با اتکا به قرآن و فقه جعفری و با تأسی تام به أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنا، در سرزمین سلمان محمدی پایه گذاری نمود که شاید همین، ترجمان آن نبوی مشهور بین الفریقین باشد که فرمود: لَوْ کَانَ الدِّینُ فَی الثُّرَیَّا لَنَالَتْهُ رِجَالٌ مِنْ هَؤُلَاءِ.
امام قدس الله نفسه الزکیة، حقیقت دین را در فروع فقهی نمی جُست بلکه فقه و همه فروع آن را در راستای تحقق بخشی به آن حقیقت و دستیابی به آن گوهر ارزنده به خدمت می گرفت. امام بزرگوار، جانمایه دین و عصاره قرآن و فقه را نگاه کلان و وسیعی می دید که تأمین کننده همه شئون زندگی بشر است و برای همه عرصه های زندگی انسان و نیازهای حقیقی او، راهکار و برنامه داشته و عبودیت و عبادت را حرکت در مسیر کمال حقیقی انسان می دانست که جز در بستر عبودیت جمعی و جامعه ایمانی محقق نمی گشت. از نگاه امام، رسیدن به توسعه پایدار و همه جانبه در گرو اقامه کامل و دقیق کتاب الهی و اجرای معارف نبوی و ائمه اطهار علیهم السلام در همه ابعاد اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، حقوقی و اقتصادی است چنانکه قرآن می فرماید:
وَ لَوْ أَنَّهُمْ أَقامُوا التَّوْراةَ وَ الْإِنْجیلَ وَ ما أُنْزِلَ إِلَیْهِمْ مِنْ رَبِّهِمْ لَأَکَلُوا مِنْ فَوْقِهِمْ وَ مِنْ تَحْتِ أَرْجُلِهِم
امام، بر پایه همین ژرف اندیشی بود که فقه را تئوری عملی دین برای اداره جامعه و حکومت می دانست و ادله فقهی را خطابات قانونیه ای می دید که آمده اند تا متن مقررات جامعه اسلامی را بلکه جامعه انسانی را تا ابد ارائه نمایند و سرّ انقطاع وحی و ختم نبوت و جاودانگی قرآن را در ظرفیت نامحدود مدیریتی اسلام و قرآن و فقه و برنامه مند بودن همه سویۀ آن که در قالب نظام ولایت امر و امامت جامعه متجلی است، می شناخت.
لذا در افق دید ایشان، اجتهاد بیش و پیش از آنکه شناخت فروع فردی فقهی باشد شناخت گستره وسیع فقه در مدیریت پویای جامعه بشری در همه ابعاد حیات است و بر اساس همین نگاه بود که امام، ولایت امر را پس از غیبت امام عصر، جاری و مستدام دانسته، و امامت امت را انقطاع بردار نمی انگاشت لذا فقیه و مجتهدی که از راه بذل وسع و سعی وافر پس از مرارتهای فراوان به فهم عمیق زاویه دید قرآن و اسلام و اهل بیت در عرصه های مختلف و شناخت پاسخ دین به نیازهای بشری نائل می گردید را، از سوی خدا و با نصب عام معصوم سلام الله علیه، به امامت امت و ولایت امور جامعه اسلامی منصوب می دانست و این را وظیفه امت اسلامی می دید که به آن جایگاهِ مشروع ولایت امر، مقبولیت اجتماعی ببخشند که: لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلَنا بِالْبَیِّناتِ وَ أَنْزَلْنا مَعَهُمُ الْکِتابَ وَ الْمیزانَ لِیَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْط
امام، مسئله ولایت و امامت را جریانی می دید که در برابر طاغوت در اعصار متمادی تاریخ صف بسته و تفقه واقعی و اصیل را در جهاد و اجتهاد برای اقامه دین و قرآن می شناخت که تحقق آن را در گرو حاکمیت دین و این نظام ولایی می دانست نظامی که از وجود مقدس پیامبر اعظم آغاز گردیده و بر دوش ائمه معصومین علیهم السلام ادامه و توسعه یافته و در عصر غیبت امام عصر عجل الله تعالی فرجه بر عهده فقیهان آگاه به زمان و مدیر و مدبر نهاده شده است و انتخاب و پذیرش عمومی جامعه نسبت به چنین فقیهی را، پیش از آنکه حق جامعه اسلامی بداند، وظیفه ایشان تلقی می کرد.
و همانطور که در آیات شریفه آمده است، حقیقت ایمان در گردن نهادن و پذیرش و تسلیم در برابر حاکمیت و ولایت رسول مکرم اسلام در همه عرصه های تشاجر بشری تعبیر می گردد و جامعه ایمانی جامعه ای تصویر می شود که در همه امور مورد اختلاف، به شعاع نور وحی الهی مستضیء و به عروة الوثقای ولایت نبی اکرم و ائمه معصومین علیهم السلام متمسک گردند. فَلا وَ رَبِّکَ لا یُؤْمِنُونَ حَتَّى یُحَکِّمُوکَ فیما شَجَرَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ لا یَجِدُوا فی أَنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمَّا قَضَیْتَ وَ یُسَلِّمُوا تَسْلیما
در اسلام ناب محمدی به قرائت امام راحل حقیقت ایمان، پذیرش ولایت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و خاندان عصمت علیهم السلام در همه اعصار و زمانها است و ولایت نبی و ولی، منحصر در زمان حضور و حیات ظاهری ایشان نیست چرا که اسلام و قرآن آمده است که زمانها را تا پایان تاریخ فراگیرد و بشریت را تا قیامت در مسیر کمال و تعالی، دستگیری نماید. لذا این تعبیر از امام راحل به یادگار مانده است که ولایت فقیه امتداد همان ولایت رسول الله است.
در واقع ولایت و مولویت ذاتی منحصرا شأن خداست که به فرمان او امامت و و ولایت به انبیاء و اوصیای انبیاء –ائمه معصومین علیهم السلام- اعطا می شود و در عصر غیبت فقیه جامع الشرایطی به عنوان امام المسلمین که اعرف امت بر اراده تشریعی و قوانین الهی و شرایط زمان و مکان است؛ آن ولایت الهی را در جامعه اسلامی اعمال می نماید و حقیقت ولایت مطلقه فقیه، تطبیق و انطباق قوانین و دستورات اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و قضایی الهی بر جامعه اسلامی است که توسط أَلیق و اعرف امت اسلامی در عصر غیبت امام معصوم انجام می گیرد.
به تعبیر آیه شریفه که می فرماید: إِنَّا أَنْزَلْنَا التَّوْراةَ فیها هُدىً وَ نُورٌ یَحْکُمُ بِهَا النَّبِیُّونَ الَّذینَ أَسْلَمُوا لِلَّذینَ هادُوا وَ الرَّبَّانِیُّونَ وَ الْأَحْبارُ بِمَا اسْتُحْفِظُوا مِنْ کِتابِ اللَّهِ وَ کانُوا عَلَیْهِ شُهَداء قرآن ملاک مشروعیت حاکمیت انبیاء و ربانیون که ائمه اطهار می باشند و احبار که فقهای تربیت شده مکتب انبیاء و ائمه هستند را دو چیز می داند؛ اول بِمَا اسْتُحْفِظُوا مِنْ کِتابِ اللَّهِ و دوم وَ کانُوا عَلَیْهِ شُهَداء شرط اول اشراف کامل و حافظ بودن کتاب خدا و شریعت الهی است و شرط دوم شاهد و گواه بودن یعنی قیام و تلاش و جهاد برای هدایت جامعه و برپایی و احیای شریعت الهی در خود و دیگران می باشد و این دو نکته مهم، عام بوده و برای همه ادیان الهی است و به مورد نزول آیه که حکم به تورات و علماء یهود است اختصاص ندارد لذا در ذیل این آیه شریفه ابی عمرو الزبیری از امام صادق روایت کرده است که فرمود (إن مما استحقت به الإمامة التطهیر و الطهارة من الذنوب- و المعاصی الموبقة التی توجب النار ثم العلم المنور بجمیع ما یحتاج إلیه الأمة- من حلالها و حرامها و العلم بکتابها خاصّه و عامّه، و المحکم و المتشابه، و دقائق علمه و غرائب تأویله و ناسخه و منسوخه، قلت: و ما الحجة- بأن الإمام لا یکون إلا عالما بهذه الأشیاء الذی ذکرت قال: قول الله فیمن أذن
الله لهم فی الحکومة- و جعلهم أهلها «إِنَّا أَنْزَلْنَا التَّوْراةَ فِیها هُدىً وَ نُورٌ یَحْکُمُ بِهَا النَّبِیُّونَ- الَّذِینَ أَسْلَمُوا لِلَّذِینَ هادُوا وَ الرَّبَّانِیُّونَ وَ الْأَحْبارُ» فهذه الأئمة دون الأنبیاء الذین یربون الناس بعلمهم، و أما الأحبار فهم العلماء دون الربانیین، ثم أخبر فقال «بِمَا اسْتُحْفِظُوا مِنْ کِتابِ اللَّهِ- وَ کانُوا عَلَیْهِ شُهَداءَ» و لم یقل بما حملوا منه)
که در این روایت شریف به روشنی، شناخت عمیق و وسیع دین در عرصه نیازهای امت را در کنار گواه و شاهد بودن، شرط امامت امت اسلامی می شِمُرد و با استناد به این آیه شریفه، عالمان را نیز در امر امامت امت با ذکر آن دو نکته بِمَا اسْتُحْفِظُوا مِنْ کِتابِ اللَّهِ وَ کانُوا عَلَیْهِ شُهَداءَ، شریک می نماید.
البته بحث در این دو نکته بسیار مهم و اساسی است که (بما استحفظوا من کتاب الله و کانوا علیه شهداء) یعنی چه و این دو اصل و دو مبنا در حکومت اسلامی و اصل امامت امت است که در جای خودش نیاز به بحث و تفصیل دارد.
در هر حال نگاه حضرت امام رحمة الله علیه، نگاه نظام ساز و تمدن ساز به دین و فهم روح اسلام و قرآن بوده است و ایشان قرآن را و فقه جعفری را برنامه جامع تأمین معاد و معاش بشر قلمداد می فرمودند. و ولایت فقیه را خروج از ولایت طاغوت و شیطان و انکار سلطه هر انسانی بر سایر انسانها و قرار گرفتن در حصن حصین ولایت الهی می دانستند و ولایت فقیه را هدیه ای الهی برای امت اسلامی و ملت بزرگ ایران معرفی می فرمودند که مانع دیکتاتوری و استبداد است. و این یکی از ویژگیهای مکتب فقهی و اندیشه های بلند امام راحل و نگاه های ایشان به مقاصد کلان و روح اسلام و شریعت است که منجر به پیروزی انقلاب و برپایی نظام جمهوری اسلامی گردیدو تحول عظیمی را در تاریخ معاصر رقم زد و موجب بیداری و احیاگری اسلامی شد و راه جهاد و مقاومت و ایستادگی در برابر نظام سلطه و استکبار جهانی را به عموم مستضعفان جهان آموخت. البته بحث از اصول و ابعاد اندیشه های بلند امام راحل و تأثیراتو تحولات حاصل از آن فرصت و مجال دیگری را می طلبد که ما فعلا وارد آن نمی شویم.
و تنها به این بسنده می کنیم که مجلس خبرگان، نهادی است که مسئولیت سنگین و خطیر حفظ و حراست از جایگاه این رکن رکین و مقدس نظام اسلامی را بر عهده دارد و بهترین سازکار فقهی و اسلامی برای معرفی امامت امت و استمرار ولایت احکام الهی و دوام نظام و حکومت اسلامی است. و بحمدالله این مجلس شریف، پس از رحلت حضرت امام، به خوبی و با افتخار آزمون خود را پس داد و با انتخاب شایسته رهبری معظم انقلاب اسلامی، دلهای داغدار از فقدان امام را التیام بخشیده و انسانهای مؤمن به اسلام و انقلاب را دلگرم و نظام سلطه و استکبار جهانی که با رحلت رهبر کبیر انقلاب، امید اضمحلال و فروپاشی جمهوری اسلامی را در دل می پرواندند، ناامید و مأیوس کرد و به خوبی و وضوح نقش محوری و حیاتی این مجلس را در صیانت از اسلامیت و جمهوریت نظام نشان داد و امیدواریم در این انتخابات پیش رو، به توفیق و هدایت الهی، با رأی و مشارکت حماسی و حداکثری ملت، مجلس خبرگان رهبری منتخب، در این سنگر مهم و اساسی، توفیق بیابد و به اسلام و نظام اسلامی صادقانه خدمت کند و از آرمانهای امام راحل و شهدای گرانقدر انقلاب اسلامی و جایگاه رفیع ولایت مطلقه فقیه پشتیبانی و حمایت کند.
نکته مهمی دیگری که لازم به ذکر است، همین بحث انتخابات آتی است که دو انتخابات بسیار مهم و حائز اهمیت در یک روز صورت خواهد گرفت و به لطف و عنایت الهی و در ظل توجهات ولی عصر ارواحنا له الفدا، با حضور و مشارکت گسترده ملت عزیزمان، برگ زرین دیگری بر صفحات افتخارآمیز مردم سالاری دینی افزوده خواهد شد.
البته جمهوری اسلامی ایران همواره مشمول حمایتهای گسترده امت حزب الله بوده و همیشه مردم بیدار کشورمان با حضور اعجاب انگیز و افتخارآفرینشان طاغوت و شیاطین بین المللی به ویژه امریکا و اسرائیل و نظام سلطه را مأیوس و پشیمان کرده و می کنند. تردیدی نیست که این حضور حماسی، به ویژه در شرایط حساس کنونی، به تقویت و اقتدار هرچه بیشتر انقلاب، به خصوص در عرصه های بین المللی منجر خواهد شد.
نامزدهای محترم خبرگان و مجلس شورای اسلامی هم که برای انجام وظیفه ملی و دینی، خود را در معرض انتخاب مردم برای خدمت به اسلام و انقلاب قرار داده اند باید تقوای سیاسی را جدا رعایت کنند. خصوصا نامزدهای محترم مجلس خبرگان رهبری که رعایت شئون این جایگاه متعالی و رفیع، اقتضائاتی دارد که به لطف خدا همه عزیزان به آن متعهد خواهند بود. بنده در جلسه مشترک هیئت رئیسه مجلس خبرگان با کمسیون های ویژه هم عرض کردم که رعایت عفت سیاسی و تقوای اجتماعی در تبلیغات مجلس شورای اسلامی هم ضروری است لکن این ضرورت، کیفیتاً و کمیتاً در تبلیغات مجلس خبرگان رهبری باید بیشتر باشد. جنبه الهی و معنوی و روحانی مجلس خبرگان رهبری نباید در گیر و دار تبلیغات انتخابات همزمان مجلس شورای اسلامی و خبرگان، فدا گردد. مردم، خبرگان را پدران معنوی خود در مناطق مختلف می دانند. برخی بداخلاقی های تبلیغاتی هر چند در تبلیغات مجلس شورای اسلامی هم شایسته نیست لکن در مورد مجلس خبرگان هرگز پذیرفتنی نخواهد بود.
امید است خدای متعال تحت توجهات امام عصر ارواحنا له الفدا و عجل الله تعالی فرجه الشریف، سایه بلند رهبری فرزانه انقلاب را مستدام بدارد و دولت و ملت را در مسیر صلاح و فلاح و در راه مقاومت و سلطه ناپذیری، موفق بدارد و توفیق خدمت به نظام اسلامی و ملت شریف ایران را به همه ما عطا فرماید.
و آخر دعوانا ان الحمد لله رب العالمین
