یکی از آرمانهایی که مقام معظم رهبری بر ایجاد آن بسیار تأکید دارند تمدن سازی نوین اسلامی است یعنی احیای تفکر اسلام ناب محمدی که متناسب با نیازها و ظرفیتهای امروز بشریتی است که از حوادث گوناگون قرنهای اخیر زخم خورده و از تمدن غرب و مانند آن دچار یأس و نامیدی است تمدنی که می تواند تحولی عظیم در جهان اسلام و دنیای امروز ایجاد کند. معظم له جهت تحقق این خواسته یک الگوی اداره جامعه ارائه دادند که نامش را الگوی اسلامی ایرانی گذاشتند و اقتصاد مقاومتی که حلقه ای است از مجموعه حلقه های مختلفی که منظومه فکری معظم له را تشکیل می دهد طرحی است که اتکائش به استعداد بومی کشور و ستون فقرات آن تولید داخلی است.
این الگو می تواند راه حلی جهت برون رفت ما از مشکلات روز افزون مملکت باشد اما مع الاسف آسیبی متوجه آن است که موجب اجرایی نشدن آن است که بارها رهبری معظم نارضایتی خود را در این مورد ابراز کرده اند
حال سؤال این است که عامل اصلی اجرایی نشدن الگوی اقتصاد مقاومتی چیست؟
می توان اینگونه پاسخ داد که حلقه مفقوده ای بین فرامین رهبری و دستگاههای برنامه ریز وجود دارد و آن تفاوت در دیدگاههاست اگر دستگاههای برنامه ریز خصوصاً آنها که بار اصلی اجرایی نمودن الگوی مقاومتی بر دوش آنهاست راه برون رفت از مشکلات موجود را راه حلی غیر از الگوی مقاومتی بدانند مثل آنکه معتقد باشند عمده راه نجات، رفع تحریمها بوسیله برجام و غیره است چطور می توانیم منتظر تحقق آرمانهای رهبری معظم توسط آنها باشیم.
حال سخن این است که آیا شایسته نیست مجلس خبرگان در مقابل این دو خسارت عظیم که یکی پا نگرفتن این الگوی نجات بخش که عنصری است از آرمان تمدن نوین اسلامی و دوم محرم ماندن مملکت اسلامی امان که با انبوه مشکلات مواجهه است و همه ناشی از اجرایی نشدن این الگو و عدم شکوفایی آثار و برکات آن است اقدامی بعمل آورد؟ پیشنهاد بنده جهت انطباق دستگاههای برنامه ریز کشور با فرامین رهبری معظم با توجه به سخنان مقام معظم رهبری در اجلاسیه سابق خبرگان بر لزوم داشتن روحیه مطالبه گری است، این است که در تخلفات آشکار دستگاههای برنامه ریز، مطالبه گر بوده و نظارت شایسته ای را اعمال دارد.
