اعضای متوفیاعضای دومین دورهاعضای سومین دورهاعضای چهارمین دورهاعضای پنجمین دوره
آیةالله عبدالنبی نمازی در سال 1327 در شهر بوشهر به دنیا آمد. پدرش مرحوم حجةالاسلام حاج شیخ احمد نمازی فرزند آیةالله حاج شیخ حسین نمازی دشتی بود. مادرش نیز دختر مرحوم شیخ عباس از روحانیان استان بوشهر بود. پدر آیةالله نمازی برای تبلیغ به آبادان هجرت کرد و خانواده را نیز به همراه برد.
دوران تحصیل
آیةالله نمازی پس از طی دوره دبستان، به حوزه رو آورد و پس از طی دروس ادبیات عرب در آبادان در سال 1341 به نجف اشرف عزیمت کرد و در مدرسه علمیه بادکوبه سکونت گزید. حال و هوای نجف و انوار تابناک مرقد امیرمؤمنان(ع) آثار شگرفی در روحیه او بر جا نهاد و او را بیش از گذشته شیفته علم و دانش کرد. او پس از چند سال بهرهمندی از آن شهر مبارک و از استادان وارستة آن دیار، به قم مراجعت نمود تا از محضر عالمان آن دیار نیز بهرهمند شود. در قم نیز به درس خارج بسیاری از بزرگان راه یافت و در این میان از شرکت در دروس فلسفه و اخلاق نیز باز نماند.
استادان و دوستان
آیةالله نمازی در سالهای تحصیل خود به محضر علمای بسیاری شرفیاب شد. او در نجف اشرف به درس علمایی چون آیةالله حاج شیخ محمدحسین موحد نجف آبادی(ره)، آیةالله حاج شیخ کاظم تبریزی(ره)، آیةالله حاج شیخ صدرا بادکوبهای(ره)، آیةالله العظمی سید عبدالاعلی سبزواری(ره) و آیةالله حاج شیخ علی آزاد قزوینی رفت. در حوزه علمیه قم نیز در درس خارج فقه و اصول آیةالله العظمی حاج شیخ محمد علی اراکی(ره)، آیةالله العظمی حاج میرزاهاشم آملی(ره)، آیةاللهالعظمی حاج سید علی علامه فانی اصفهانی(ره) و آیةالله العظمی حاج سید محمدرضا گلپایگانی(ره) رفت و در دروس فلسفه آیةالله حاج آقا رضا صدر(ره) و آیةالله حاج شیخ محمد محمدی گیلانی حاضر شد.
فعالیتهای علمی و فرهنگی
آیةالله نمازی درسالیان متمادی، خدمات علمی و فرهنگی بسیاری را به انجام رسانده است. او در مدت اقامت خود در نجف اشرف و پس از آن، همواره بر امر تدریس اشتغال داشته کتب دروس مقدماتی و ادبیات عرب، لمعتین، معالم، را در نجف اشرف تدریس کرده پس از مراجعت به قم نیز بارها کتب دوره سطح شامل رسائل، مکاسب، کفایتین را برای طلاب مستعد تدریس نموده و از این رهگذر، شاگردان بسیاری به مکتب امام صادق(ع) تقدیم کرده است. وی همچنین با تشکیل جلسات تفسیر، به مباحثه و مداقه آیات قرآن پرداخت که این جلسات حدود پنج سال به طول انجامید.
او در طی آن سالها، تألیفات بسیاری نگاشته و در زمینههای گوناگون به پژوهش پرداخته است که برخی از آنها به شرح زیر است:
1ـ رسالة وجوب صلاةالجمعه؛
2ـ مصباح الشریعه فی شرح تحریر الوسیله فی کتاب الخمس؛
3ـ مصباح الشریعه فی شرح تحریر الوسیله کتاب الاجتهاد و التقلید؛
4ـ مصباح الشریعه فی شرح تحریر الوسیله کتاب صلاة المسافر؛
5ـ مصباح الشریعه فی شرح تحریرالوسیله کتاب الصوم؛
6ـ گناه و آثار آن؛
7ـ معرفة الله ؛
8ـ ولایت فقیه؛
9ـ پاسخ به شبهات پیرامون ولایت فقیه؛
10ـ رسالهای در اخلاص؛
11ـ صفات و شرایط رهبری در اسلام؛
12ـ تفسیر سورة والعصر؛
13ـ رساله در ولایت و مرجعیت؛
14ـ تقریرات فقه و اصول درس مرحوم حضرت آیةالله العظمی اراکی(ره)؛
15ـ تقریرات فقه و اصول مرحوم حضرت آیةالله العظمی میرزا هاشم آملی(ره)؛
16ـ تقریرات فقه بحث قضاوت مرحوم آیةالله العظمی عبدالاعلی سبزواری(ره)؛
17ـ حاشیه بر بیع مکاسب؛
18ـ سه جزوه در علم صرف و نحو؛
19ـ معاد از دیدگاه آیات و روایات.
فعالیتهای سیاسی
در کارنامة زندگانی آیةالله نمازی، فعالیتهای سیاسی وی بیش از همه میدرخشد. او از نخستین سالهای نهضت امام خمینی(ره) همواره پشتیبان آن بوده و از هیچ کوششی در آن راه دریغ نورزیده است. او در زمان دستگیری امام(ره) از شمار اجتماع کنندگان در مقابل بیوت مراجع بود که خواستار اقدام جدی علما برای آزادی امام(ره) بودهاند. در دورة تبعید امام(ره) به عراق، جزو استقبال کنندگان از ایشان در کربلا بود و همواره مقید بود در نجف نمازهای ظهر و عصر و مغرب و عشاء را به امامت آن مرجع عظیمالشأن اقامه کند. در ایران نیز در طی سالهای پیش از انقلاب بارها به نقاط گوناگون کشور سفر کرد و به افشاگری در بارة مفاسد رژیم پهلوی پرداخت که این مسأله موجب چندین بار احضار و بازجویی وی شد و گاه به زندان شدن وی میانجامید. او از کسانی بود که در آن سالها به این مسأله میاندیشید که اسناد تاریخی نهضت را نگهداری کند تا در بعدها، مورد استفاده نسل جوان قرار گیرد. از این رو با مرحوم ربانی شیرازی به گردآوری اسناد نهضت پرداخت. او در جریان پیروزی انقلاب اسلامی نیز برای استقبال از امام خمینی(ره) از قم به تهران آمد و در بهشت زهرا استقرار یافت. سپس برای همکاری با اعضای ستاد انقلاب به ساختمان مدرسه رفاه رفت و از طرف آن ستاد به پادگان نیروی هوایی قلعه مرغی رفت. پس از آن نیز به یکی از سازمانهای ارتش رفت و سپس به جمع آوری و تحویل سلاحها از مردم مأمور شد و از آنها در دانشگاه تهران بازدید کرد. بخشی از فعالیتهای سیاسی آیتالله نمازی پس از انقلاب اسلامی به قوة قضائیه مربوط است. وی کار خود را در دستگاه قضایی با قبول سمت حاکم شرع در منطقه سرپل ذهاب و قصرشیرین آغاز کرد و در آن منطقه سرچشمه خدمات بسیاری شد. آیةالله نمازی بارها در جبهههای دفاع مقدس حاضر شد و در یکی از عملیات جبهه جنوب، بر اثر بمباران سنگین شیمیایی، از ناحیه چشم و سینه مجروح شد چندی بعد نیز درعملیات مرصاد بر اثر اصابت ترکش به سختی مجروح میگردد. او پس از آن نیز در جبهههای دفاع مقدس حاضر میشد و همواره باعث شادمانی رزمندگان اسلام بود.
برخی از مسؤولیتهای او پس از انقلاب اسلامی به شرح زیر است: ـ قاضی شرع دادگاههای انقلاب اسلامیغرب کشور طی سالهای 58 و 59؛ ـ نمایندگی امام و فرماندهی سپاه منطقه 2 کشوری؛ ـ مسئولیت بخش آمار و بررسی شورای مدیریت حوزه علمیه قم ؛ ـ مسؤولیت آموزشهای عقیدتی ـ سیاسی کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی؛ ـ نمایندگی مجلس خبرگان رهبری در دورة دوم و سوم از استان بوشهر؛ـ نمایندگی مجلس خبرگان رهبری در دورة چهارم از استان تهران؛
عضویت در جامعه مدرسین حوزه علمیه قم؛ـ دادستان کل کشور؛ ـ ایشان در دوره ای نیز امام جمعه کاشان و نماینده ولی فقیه در این شهرستان بود.
آیت الله عبدالنبی نمازی در روز یکشنبه 8 بهمن 1402 پس از تحمل یک دوره بیماری، دار فانی را وداع گفت.
آیةالله عبدالنبی نمازی در سال 1327 در شهر بوشهر به دنیا آمد. پدرش مرحوم حجةالاسلام حاج شیخ احمد نمازی فرزند آیةالله حاج شیخ حسین نمازی دشتی بود. مادرش نیز دختر مرحوم شیخ عباس از روحانیان استان بوشهر بود. پدر آیةالله نمازی برای تبلیغ به آبادان هجرت کرد و خانواده را نیز به همراه برد.
دوران تحصیل
آیةالله نمازی پس از طی دوره دبستان، به حوزه رو آورد و پس از طی دروس ادبیات عرب در آبادان در سال 1341 به نجف اشرف عزیمت کرد و در مدرسه علمیه بادکوبه سکونت گزید. حال و هوای نجف و انوار تابناک مرقد امیرمؤمنان(ع) آثار شگرفی در روحیه او بر جا نهاد و او را بیش از گذشته شیفته علم و دانش کرد. او پس از چند سال بهرهمندی از آن شهر مبارک و از استادان وارستة آن دیار، به قم مراجعت نمود تا از محضر عالمان آن دیار نیز بهرهمند شود. در قم نیز به درس خارج بسیاری از بزرگان راه یافت و در این میان از شرکت در دروس فلسفه و اخلاق نیز باز نماند.
استادان و دوستان
آیةالله نمازی در سالهای تحصیل خود به محضر علمای بسیاری شرفیاب شد. او در نجف اشرف به درس علمایی چون آیةالله حاج شیخ محمدحسین موحد نجف آبادی(ره)، آیةالله حاج شیخ کاظم تبریزی(ره)، آیةالله حاج شیخ صدرا بادکوبهای(ره)، آیةالله العظمی سید عبدالاعلی سبزواری(ره) و آیةالله حاج شیخ علی آزاد قزوینی رفت. در حوزه علمیه قم نیز در درس خارج فقه و اصول آیةالله العظمی حاج شیخ محمد علی اراکی(ره)، آیةالله العظمی حاج میرزاهاشم آملی(ره)، آیةاللهالعظمی حاج سید علی علامه فانی اصفهانی(ره) و آیةالله العظمی حاج سید محمدرضا گلپایگانی(ره) رفت و در دروس فلسفه آیةالله حاج آقا رضا صدر(ره) و آیةالله حاج شیخ محمد محمدی گیلانی حاضر شد.
فعالیتهای علمی و فرهنگی
آیةالله نمازی درسالیان متمادی، خدمات علمی و فرهنگی بسیاری را به انجام رسانده است. او در مدت اقامت خود در نجف اشرف و پس از آن، همواره بر امر تدریس اشتغال داشته کتب دروس مقدماتی و ادبیات عرب، لمعتین، معالم، را در نجف اشرف تدریس کرده پس از مراجعت به قم نیز بارها کتب دوره سطح شامل رسائل، مکاسب، کفایتین را برای طلاب مستعد تدریس نموده و از این رهگذر، شاگردان بسیاری به مکتب امام صادق(ع) تقدیم کرده است. وی همچنین با تشکیل جلسات تفسیر، به مباحثه و مداقه آیات قرآن پرداخت که این جلسات حدود پنج سال به طول انجامید.
او در طی آن سالها، تألیفات بسیاری نگاشته و در زمینههای گوناگون به پژوهش پرداخته است که برخی از آنها به شرح زیر است:
1ـ رسالة وجوب صلاةالجمعه؛
2ـ مصباح الشریعه فی شرح تحریر الوسیله فی کتاب الخمس؛
3ـ مصباح الشریعه فی شرح تحریر الوسیله کتاب الاجتهاد و التقلید؛
4ـ مصباح الشریعه فی شرح تحریر الوسیله کتاب صلاة المسافر؛
5ـ مصباح الشریعه فی شرح تحریرالوسیله کتاب الصوم؛
6ـ گناه و آثار آن؛
7ـ معرفة الله ؛
8ـ ولایت فقیه؛
9ـ پاسخ به شبهات پیرامون ولایت فقیه؛
10ـ رسالهای در اخلاص؛
11ـ صفات و شرایط رهبری در اسلام؛
12ـ تفسیر سورة والعصر؛
13ـ رساله در ولایت و مرجعیت؛
14ـ تقریرات فقه و اصول درس مرحوم حضرت آیةالله العظمی اراکی(ره)؛
15ـ تقریرات فقه و اصول مرحوم حضرت آیةالله العظمی میرزا هاشم آملی(ره)؛
16ـ تقریرات فقه بحث قضاوت مرحوم آیةالله العظمی عبدالاعلی سبزواری(ره)؛
17ـ حاشیه بر بیع مکاسب؛
18ـ سه جزوه در علم صرف و نحو؛
19ـ معاد از دیدگاه آیات و روایات.
فعالیتهای سیاسی
در کارنامة زندگانی آیةالله نمازی، فعالیتهای سیاسی وی بیش از همه میدرخشد. او از نخستین سالهای نهضت امام خمینی(ره) همواره پشتیبان آن بوده و از هیچ کوششی در آن راه دریغ نورزیده است. او در زمان دستگیری امام(ره) از شمار اجتماع کنندگان در مقابل بیوت مراجع بود که خواستار اقدام جدی علما برای آزادی امام(ره) بودهاند. در دورة تبعید امام(ره) به عراق، جزو استقبال کنندگان از ایشان در کربلا بود و همواره مقید بود در نجف نمازهای ظهر و عصر و مغرب و عشاء را به امامت آن مرجع عظیمالشأن اقامه کند. در ایران نیز در طی سالهای پیش از انقلاب بارها به نقاط گوناگون کشور سفر کرد و به افشاگری در بارة مفاسد رژیم پهلوی پرداخت که این مسأله موجب چندین بار احضار و بازجویی وی شد و گاه به زندان شدن وی میانجامید. او از کسانی بود که در آن سالها به این مسأله میاندیشید که اسناد تاریخی نهضت را نگهداری کند تا در بعدها، مورد استفاده نسل جوان قرار گیرد. از این رو با مرحوم ربانی شیرازی به گردآوری اسناد نهضت پرداخت. او در جریان پیروزی انقلاب اسلامی نیز برای استقبال از امام خمینی(ره) از قم به تهران آمد و در بهشت زهرا استقرار یافت. سپس برای همکاری با اعضای ستاد انقلاب به ساختمان مدرسه رفاه رفت و از طرف آن ستاد به پادگان نیروی هوایی قلعه مرغی رفت. پس از آن نیز به یکی از سازمانهای ارتش رفت و سپس به جمع آوری و تحویل سلاحها از مردم مأمور شد و از آنها در دانشگاه تهران بازدید کرد. بخشی از فعالیتهای سیاسی آیتالله نمازی پس از انقلاب اسلامی به قوة قضائیه مربوط است. وی کار خود را در دستگاه قضایی با قبول سمت حاکم شرع در منطقه سرپل ذهاب و قصرشیرین آغاز کرد و در آن منطقه سرچشمه خدمات بسیاری شد. آیةالله نمازی بارها در جبهههای دفاع مقدس حاضر شد و در یکی از عملیات جبهه جنوب، بر اثر بمباران سنگین شیمیایی، از ناحیه چشم و سینه مجروح شد چندی بعد نیز درعملیات مرصاد بر اثر اصابت ترکش به سختی مجروح میگردد. او پس از آن نیز در جبهههای دفاع مقدس حاضر میشد و همواره باعث شادمانی رزمندگان اسلام بود.
برخی از مسؤولیتهای او پس از انقلاب اسلامی به شرح زیر است: ـ قاضی شرع دادگاههای انقلاب اسلامیغرب کشور طی سالهای 58 و 59؛ ـ نمایندگی امام و فرماندهی سپاه منطقه 2 کشوری؛ ـ مسئولیت بخش آمار و بررسی شورای مدیریت حوزه علمیه قم ؛ ـ مسؤولیت آموزشهای عقیدتی ـ سیاسی کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی؛ ـ نمایندگی مجلس خبرگان رهبری در دورة دوم و سوم از استان بوشهر؛ـ نمایندگی مجلس خبرگان رهبری در دورة چهارم از استان تهران؛
عضویت در جامعه مدرسین حوزه علمیه قم؛ـ دادستان کل کشور؛ ـ ایشان در دوره ای نیز امام جمعه کاشان و نماینده ولی فقیه در این شهرستان بود.
آیت الله عبدالنبی نمازی در روز یکشنبه 8 بهمن 1402 پس از تحمل یک دوره بیماری، دار فانی را وداع گفت.