محمدباقر محی الدین انواری معروف به محی الدین انواری در سال 1305ش در محله باغ پنبه شهرستان قم در خانواده ای روحانی به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و علوم اسلامی را در شهر قم فرا گرفت و برای ادامه تحصیلات به تهران عزیمت نمود. فعالیتهای اجتماعی و سیاسی وی از سال 1320 با رفت و آمد به منزل آیت الله کاشانی شروع وهمگام با جریان سیاسی روز آن زمان فعالیتهایش جدی تر شد. با وقایع سالهای ابتدایی دهه 40 در بحبوحه حوادث سیاسی، طرح اصلاحات ارضی و انقلاب شاه و ملت محمدرضا پهلوی، اعتراض و تبعید امام خمینی و قیام 15خرداد اثرگذاری ایشان اهمیت بیشتری پیدا کرد. وی همچنین متهم به شرکت در طراحی نقشه ی اعدام انقلابی حسنعلی منصور در شورای روحانیت موتلفه اسلامی شد که به همین دلیل متحمل سالها زندان، شکنجه، تبعید و مراقبتهای ساواک گردید. در واقع او بیش از یک دهه از عمر خود را در زندان های مختلف رژیم پهلوی از جمله زندان قصر، اوین و برازجان گذراند و پس از آزادی نیز تحت کنترل و مراقبت های ساواک قرار داشت. با وجود این پس از آزادی نیز دست از مبارزات خود برنداشت و هم پای دیگر یاران امام تا پیروزی انقلاب اسلامی تلاش کرد. پس از عضویت در جامعه روحانیت مبارز تهران در سال های پایانی رژیم پهلوی، به هنگام ورود امام خمینی در 12 بهمن سال 1357 از جمله هماهنگ کنندگان برنامه ی استقبال از امام در قالب "کمیته استقبال از امام " بود.
کتاب "آیت الله محی الدین انواری به روایت اسناد" در چهار فصل به بررسی زندگی اجتماعی و سیاسی آیت الله انواری در دهه های 40 و 50 می پردازد.
فصل اول به زندگی نامه و تحصیلات محی الدین انواری در قم و تهران پرداخته است.
فصل دوم مبارزات سیاسی آیت الله انواری و آشنایی ایشان با نهضت امام خمینی را بیان نموده وفعالیتهای ایشان را در حوادث مهمی چون قیام 15 خرداد 42 و عضویت در شورای روحانیت هیئت های موتلفه اسلامی و طرح اعدام انقلابی حسنعلی منصور را مطرح می نماید.
آیت الله انواری در جریان قیام 15 خرداد و وقایع عصر عاشورای 1342 در تهران ساکن بود، به همراه عبدالحسین مهدوی کرمانی و سید تقی مهدوی کرمانی به حرم حضرت عبدالعظیم رفتند و از سوی دیگر، طبق برنامه ای از پیش تعیین شده، شیخ جواد دولابی همراه عده ای کفن پوشان به خیابان شهباز (17 شهریور فعلی) آمدند.
محی الدین انواری در این ایام، امام جماعت مسجد چهل تن واقع در بازار تهران بود و در جلسات صنف کشباف و جوراب باف در روزهای جمعه و ایام محرم و صفر سخنرانی می کرد. وی تا یک هفته قبل از بازداشت نیز در آنجا حضور می یافت. علاوه بر آن در شب های چهارشنبه در جلسه احمدی که مربوط به صنف صابون پزان بود، به سخنرانی و وعظ می پرداخت. علاوه بر وی، آیت الله وحید خراسانی نیز در این جلسات سخنرانی می کرد.این جلسات بسیار پر جمعیت بوده و مسائل سیاسی در این مکان مطرح می شد که پس از غائله انجمن های ایالتی و ولایتی ابعاد گسترده تری یافت.
وی همچنین در جریان اعدام انقلابی حسنعلی منصور در سال 1343 نقش موثر و مستقیمی داشت و پس از انجام موفقیت آمیز این طرح توسط عمال رژیم بازداشت، شکنجه و زندانی شد.
فصل سوم به دوران دستگیری و زندانی شدن آیت الله انواری در زندان قصر و اوین و تلاش علما و مراجع برای آزادی ایشان می پردازد.
در فصل آخر موضوع آزادی ایشان در سال 1355 از زندان و ادامه فعالیتهای سیاسی وی در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی را مطرح می نماید. ادامه فصل به فعالیتهای آیت الله انواری پس از پیروزی انقلاب اسلامی اختصاص دارد.