اسماعیل صالحی معروف به صالحی مازندرانی در یکی از روستاهای قائم شهر متولّد شد. تاریخ شناسنامه ای تولد وی یک هزار و سیصد و دوازده می باشد. پدر و اجدادش از علما و روحانیّون بوده اند. در سنّ ۵- ۶ سالگی به وسیله پدر عالم و زاهدش، با قرآن کریم آشنا شد. پس از آموختن قرآن مجید برخی از کتب مذهبی و تاریخی رائج آن زمان و نیز مقداری از کتاب جامع المقدّمات را محضر پدر خواند. در همان ایّام که در سنین نوجوانی بود، اشتیاق هجرت و رفتن به حوزه علمیّه در او پیدا شد که به تعبیر خودشان اشتیاقی که هیچ عاملی قدرت مقابله با آن را نداشت. حدود دو - سه سالی در مدرسه صدر بابل درس خواند پس از آن راهی تهران شد و حدود دو سال در تهران در مدرسه محقّر و کوچکی به نام خازن الملک سال ۱۳۳۱ –۱۳۳۲ تحصیل کرد و سال ۱۳۳۳ راهی حوزه قم شد و پس از آن نیز رهسپار حوزه علمیه مشهد گردید. حدود پنج سالی در حوزه مشهد ماند. سال یک هزار و سیصد و سی و نه هجری شمسی مجدّداً به حوزه قم برگشت. در نهضت عظیم و انقلاب شکوهمند اسلامی به رهبری امام راحل(قدّس سرّه) حضور فعّال و مؤثّر داشت. مدّتی هم در زندان های مختلف ساواک و شهربانی قم، قزل قلعه ، اوین و قصر بود. آثار قلمی ایشان عبارتند از: ۱- تقریر دروس خارج طهارت؛ ۲- تقریر خارج بیع و خیارات مکاسباحث اصول عملیّه؛ 3- دروس خارج طهارت تا اواخر مبحث نجاسات که ادامه دارد؛ 4- دروس خارج بیع مکاسب؛ 5- دروس خارج مبحث ولایت فقیه؛ 6- دروس خارج مبحث انفال؛ 7- دروس خارج مبحث خمس؛ 8- دروس خارج قضا؛ 9- درس هائی از وکالت؛ 10- خارج بخشی از کفالت؛ ۱1-دروس خارج اصول از اوّل مبحث الفاظ .
آیت الله صالحی مازندرانی در صبحگاه روز جمعه نهم شهریور 1380 ﻫجری شمسی در سن 68 سالگی به ملکوت اعلی پیوست و در حرم مطهر کریمه اهل بیت، به خاک سپرده شد.