اعضای اولین دورهاعضای دومین دوره آیةاللّه آقاى حاج سیّد محمد باقر سلطانى طباطبائى از چهره هاى مشهور علم و فضیلت و تقوا و از مفاخر اساتید حوزه علمیّه قم به شمار مىرفت. معظّمٌله به سال 1328 - که به صحّت نزدیکتر است - یا 1332قمرى در بروجرد در بیت سیادت و ریاست و دانش دیده به جهان گشود. پدرش، آیةاللّه آقاى حاج سیّد على اصغر سلطان العلما بروجردى (م 1342 ق.) فرزند حجّةالاسلام مرحوم حاج آقا مهدى طباطبائى از علما و بزرگان بروجرد بوده است.
فقید سعید علاوه بر فضیلت علم و شرافت تقوا، از خاندانى بزرگ که از مفاخر شیعه بوده اند، برخوردار بود. وى عمّه زاده آیةاللّه العظمى بروجردى و داماد آیةاللّه العظمى سیّد صدرالدّین صدر بود و با مرحوم آیةاللّه العظمى حاج آقا حسین قمى و حضرت امام خمینى، قرابت سببى داشت.
معظّمٌله پس از پشت سرنهادن دوران کودکى و نوجوانى و فراگرفتن مقدّمات و سطوح اوّلیّه در شهر بروجرد، به سال 1348قمرىبه حوزه علمیّه قم آمد و دانش معقول و منقول را در مدّت هفت سال از محضر پرفیض حضرات آیاتعظام حاج سیّد صدرالدّین صدر، آقا سیّد محمد تقى خوانسارى و میرزا محمد على شاهآبادى فراگرفت. سپس در سال 1355قمرى رهسپار حوزه علمیّه نجف اشرف شد و حدود دو سال از محضر آیات عظام سیّد ابوالحسن اصفهانى، آقا ضیاء عراقى و شیخ محمد حسین اصفهانى بهره برد و در سال 1357قمرى به بروجرد بازگشت. در سال 1358قمرى به مشهد مقدّس مشرّف شد و حدود ده ماه از بحثهاى فقهى، کلامى و تفسیرى آیةاللّه حاج میرزا مهدى اصفهانى استفاده کرد و مبانى علمى خویش را استوار ساخت. در سال 1359قمرى به قم آمد و به تدریس سطوح عالى (رسائل، مکاسب و کفایه) پرداخت و در کنار آن در دروس فقه و اصول و جلسات استفتاى آیةاللّه العظمى بروجردى شرکت جست و سخت مورد توجّه آن فقیه بزرگ قرارگرفت.
مجلس درسش آکنده از فضلا و طلّاب بود. بسیارى از شاگردان ایشان اکنون در شمار مراجع معظّم تقلید، اساتید حوزه علمیّه قم، امامان جمعه و جماعت، علماى بلاد و مسئولان خدمتگزار مملکت اسلامى به شمار مىروند.
معظّمٌله داراى متانت رفتار و سلامت کردار بود و برحفظ نفس خود از محرّمات و مکروهات وانجام مستحبات پاى مىفشرد. درانجام حوایج طلّاب و مؤمنان کوشا بود و از نام و نشان و شهرت،گریزان، و از هر فرصتى براى خدمت به دیگران بهره مىبرد. سالهاى طولانى عمر شریفش را یکسره به تحصیل، تدریس، تألیف، اقامه جماعت (در مسجد ملّا جعفر بازار) و راهنمایى مؤمنان و حلّ مشکلات مردم پرداخت. در اوّلین دوره مجلس خبرگان قانوناساسى به نمایندگى مردم استان لرستان برگزیده شد و بر مواد قانوناساسى نظارتى دقیق اعمال کرد و هماره از انقلاب اسلامى و رهبرى امام راحل پشتیبانى نمود.
تألیفات
1.رسالة فى الاستصحاب؛ 2.رسالة فى المطلق و المقیّد؛ 3.رسالة فى الخیارات؛ 4.الفوائد الفاطمیّة فى الاصول (که این کتاب را به نام حضرت فاطمه معصومه(س) نام نهاده است)؛ 5.رسالهاى در شرح منظومه فقهى، نوشته علّامه میرزا محمد تنکابنى؛ 6.رساله اى در ادبیّات تنکابنى.
سرانجام پس از 85 سال زندگى پرافتخار، در عصر روز شنبه 31 خرداد 1376 (پانزدهم صفر1418) بدرود حیات گفت. با اعلام خبر وفات او، پیامهاى متعدّد در بزرگداشت مقام علمى و عملىاش از سوى مقام معظّم رهبرى، مراجع عالىقدر تقلید، شخصیّتهاى مختلف کشورى صادر شد و در استان لرستان سه روز عزاى عمومى اعلام گردید و پیکر پاکش، پس از یک تشییع با شکوه در قم و نماز آیةاللّه فاضل لنکرانى بر آن، در جوار مرقد حضرت امام خمینى - طابثراه - به خاک سپرده شد و جهانى از علم و عمل را با خود، قرین خاک ساخت.
