آیت‌الله سیدمهدی یثربی کاشانی، در سال ۱۳۰۴ ش در کاشان متولد شد. پدرش آیت‌الله سید محمدرضا کاشانی و مادرش آسیه بیگم، فرزند آقا سید محمد نوه‌ی آیت‌الله آقا سید عبدالحی بود. در کودکی از داشتن پدر محروم شد و تحت کفالت برادرش آیت‌الله سید علی یثربی قرار گرفت. در کاشان دروس مقدمات و ادبیات را فرا گرفت و مدت زمانی به قم رفت، ولی مجدداً به کاشان بازگشت. او در مدرسه‌ی علمیه‌ای که برادرش تأسیس کرده‌بود، به ادامه‌ی تحصیل پرداخت و مقدمات و سطح را نزد شیخ محمود نجفی و برادر خود فراگرفت.
در سال ۱۳۲۷ ش برای ادامه‌ی تحصیل به قم عزیمت کرد. درس خارج را نزد حضرت آیت‌الله بروجردی و فقه و اصول را نزد آیات: سلطانی، مرعشی نجفی، امام خمینی، محقق داماد، گلپایگانی و اراکی آموخت و در مباحث تفسیر و معقول از محضر آیت‌الله طباطبایی مستفیض گردید. به علت فوت ناگهانی برادرش به کاشان بازگشت و به نمایندگی از طرف آیت‌الله بروجردی به نوسازی حوزه‌ی کاشان و در تعلیم و تربیت طلاب آن حوزه مشغول شد و در ماه‌های محرم و رمضان به تأسی از سنت اسلامی به موعظه و سخنرانی پرداخت.
وی از وضع نابسامان تبلیغ و ترویج دین رنج می‌برد و برای اولین‌بار در کاشان دفتر اعزام مبلغ تأسیس کرد. با این طرح مناطق وسیعی از آن ناحیه را از جمله نطنز، دلیجان و برخی شهرها و روستاهای دیگر را تحت پوشش قرار داد. این تحول باعث شد صدها نفر از علاقه‌مندان را تا سطح عالی تعلیم دهد و جهت ادامه‌ی تحصیل به قم اعزام کند. ایشان علاوه بر تعلیم و تربیت خدمات بزرگی را نیز انجام داد که تأسیس حوزه‌ی علمیه در کاشان و قمصر، تأسیس کتابخانه‌های متعدد، تأسیس صندوق قرض‌الحسنه، احداث درمانگاه و… از جمله‌ی این موارد هستند .
آیت‌الله یثربی از ابتدای حضور در کاشان، با آغاز نهضت امام خمینی به مبارزه‌ی سیاسی و اجتماعی با رژیم حاکم برخاست و نماینده‌ی شرعی امام در این شهر محسوب می‌شد و این شهر به علت نزدیکی به قم کانون مبارزات سیاسی بود. آیت‌الله یثربی در کاشان به آگاهی و اطلاع‌رسانی می‌پرداخت و مبارزات قم را در کاشان منعکس می‌کرد؛ علاوه بر این، پیام‌ها و اطلاعیه‌های انقلابی را به مردم می‌رساند. بعد از دستگیری امام همراه سایر روحانیون به تهران عزیمت نمود . ایشان بعد از فوت آیت‌الله حکیم به تثبیت مرجعیت امام خمینی در منطقه پرداخت و در جریان حمله‌ی اسرائیل به فلسطین و مردم جنوب لبنان به موضع‌گیری پرداخت.
وی در اعتراض به جشن‌های ۲۵۰۰ ساله‌ی شاهنشاهی، تغییر تاریخ هجری به پهلوی و سایر حوادث آشکارا موضع گرفت . همچنین با مظاهر فساد در کاشان به جد به مخالفت پرداخت و بسیاری از کانون‌های فساد را به مکان تربیتی تبدیل کرد . منزل ایشان در دوران نهضت، محل حضور انقلابیون و مسجد حبیب‌بن‌موسی پایگاه مبارزاتی او بود.
وی در طول مبارزات سیاسی خود بارها به ساواک و شهربانی احضار شد و مورد سؤال و جواب قرار گرفت. با همکاری ساواک چند تن از روحانیون محل به مخالفت و تهمت و افترا به وی می‌پرداختند . هم‌زمان ساواک نیز نظارت کاملی بر فعالیت‌های وی داشت، اما ایشان هیچ وقت از مبارزه‌ی سیاسی دست نکشید و در سال‌های منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی به برگزاری تظاهرات و انسجام تشکیلاتی انقلابیون پرداخت .
ایشان بعد از پیروزی انقلاب اسلامی فعالیت‌های خود را در کاشان ادامه داد و با تحرکات مخالفان و ضد انقلابیون به مبارزه پرداخت. ایشان از مرداد ۱۳۵۸ به حکم امام خمینی به اقامه‌ی نماز جمعه پرداخت و در مورخه‌ی ۴/۲/۱۳۶۲ با حکم ایشان به عنوان نماینده‌ی ولی فقیه در کاشان منصوب شد . او به خاطر نفوذش در کاشان در آذر ۱۳۶۱ از طرف مردم استان اصفهان به نمایندگی مجلس خبرگان رهبری انتخاب شد و سه دوره‌ی متوالی در این مجلس حضور داشت، تا اینکه در ۱۳۸۵ش و پس از یک دوره بیماری طولانی در تهران درگذشت.
