در سال 1314 هجری شمسی در تبریز در میان خانوادهای متدین و اهل علم چشم به جهان گشود. پدر و جد پدری او از اهل علم بودند که در کسوت روحانیت برای حل مشکلات مادی و معنوی مردم تلاش بسیار میکردند.
دوران تحصیل:
آیةالله موسوی تبریزی در سال 1321 به دبستان رفته و پنج سال در آنجا درس خواند. سپس در سیزده سالگی با تشویق پدر، پای به راه پرافتخار تحصیل علوم دینی نهاد. تحصیلات آغازین او در تبـــریز در مدرسة حسن پادشاه بود. او در آن مدرسه دروس دوره مقدمات و بخشی از دروس دوره سطح را به پایان رسانید. سپس راهی حوزه علمیه قم شد.
در قم نیز نخست به مدرسه حجتیه رفت و در آنجا سکونت داشت و روزها در درس استادان مشهور آن زمان در سطح، شرکت میکرد. در حدود 34 سالگی به درس خارج فقه و اصول راه یافت و نـــخست به درس امام خمینی(ره) و کم کم در دروس دیگر استادان مشهور آن دوره شرکت مینمود.
استادان و دوستان:
آیةالله موسوی تبریزی در سالیان تحصیل خود، به محضر عالمان بســیاری راه یافت. او که دروس دورة مقدمات و بخشی از دروس دورة سطح را در تبریز خوانده بود، در همان شـــــهر به درس حاج رسول شاهرودی و میرزاعلی عطار میرفت و ادبیات عرب را نزد آنان میآموخت. حاشیه ملاعبدالله را نیز نزد پدر خود آموخت.. او در قم به درس رسائل و مکاسب آقای مشکینی و درس کفـــایة الاصول آقایان منتظری و مجاهدی میرفت.
با پایان یافتن دورة سطح نخست به درس خارج امام خمینی(ره) رفت و سپس در درس آیةالله العظمی شریعتمداری شرکت کرد. مدتی نیز در درس آیةالله العظمی شاهرودی حاضر بود. همچنین او در این سالها در درس اخلاق استادان خود حضور فعال داشت.
آیةالله موسوی تبریزی در سالهای تحصیل خود با فضلا و استادان بسیاری رابطه دوستی داشت و دروس خود را با آنان مباحثه میکرد که از جمله آنان آیةالله محمد مؤمن و آیةالله محمد علی گرامی را میتوان نام برد.
فعالیتهای علمی و فرهنگی:
آیةالله سیدابوالفضل موسوی تبریزی، در طول سالهای تحصیل خود و پس از آن، بارها کتـب پیش آموخته را تدریس کرد. او بسیاری از کتب دورة مقدمات و سطح را در مقاطع گوناگون تدریس کرده و از این رهگذر، شاگردان بسیاری را تربیت کرده است. از تألیفات او کتابی با عنوان «رسالة فی ولایت الفقیه» را میتوان نام برد. او همچنین تقریرات درس امام خمینی(ره) از ابتدا تا انتها را نگاشته که با ویرایش و بازبینی، به چاپ خواهد رسید.
فعالیتهای سیاسی:
آیةالله سیدابوالفضل موسوی تبریزی از کسانی بود که در سخنرانیهای پرشور امام خمینی(ره) در سال 1342 شرکت فعال داشته و در آن اجتماع همواره آن را تأیید میکرده است. او همواره بر راه امام(ره) پای میفشرده و در اجتماعات گوناگون به افشای ماهیت پلید رژیم پهلوی و تأیید راه پرصلابت امام(ره) میپرداخته است. از جمله آن سخنرانیها، سخنان او در در مراسم چـــهلم شهدای قم در 29 بهمن 1356 در مسجد سید همزه تبریز است. او در آن جلسه عظیم، با عبارات رسایی از امام(ره) نام برد و مردم را به پیروی از او فراخواند. این مسأله باعث شد که ساواک به دستگیری او تصمیم بگیرد. از این رو، وی نیمههای شب از تبریز به قم آمد و کارهای مبارزاتی خود را در آن شهر پی گرفت.
او از شاگردان مبرز و مورد اعتماد آیةالله شریعتمداری بود ؛ اما هنگامی که احساس کرد راه او در تعارض با راه امام(ره) است از بیت وی فاصله گرفت. همچنین او از کسانی است که در پیش از انقلاب به عضویت جامعه مدرسین حوزه علمیه قم درآمد. امضاء او در پایان بسیاری از اعلامیههای آن مرکز به چشم میخورد.
از فعالیتهای مهم سیاسی آیةالله موسوی تبریزی در پس از انقلاب اســلامی میتوان به عضویت او در مجلس خبرگان قانون اساسی، نمایندگی مجلس شورای اسلامی در دورة اول و دوم از طرف مردم تبریز، نمایندگی مجلس خبرگان رهبری در سه دوره و ریاست دیوان عدالت اداری و نیز دادستان کل کشور اشاره کرد.
آیت الله سید ابوالفضل موسوی تبریزی نماینده مجلس خبرگان و عضو جامعه محترم مدرسین حوزه علمیه قم در 25/1/82 در سن 68 سالگی دار فانی را وداع و به سوی معبودش شتافت . سطح را در مقاطع گوناگون تدریس کرده و از این رهگذر، شاگردان بسیاری را تربیت کرده است.