اعضای متوفیاعضای چهارمین دورهآیت الله نصرالله شاه‌آبادی، فرزند آیت الله محمدعلی شاه‌آبادی (استاد عرفان امام خمینی(ره)) در سال ۱۳۱۰ متولد شد و تحصیلات خود را در تهران آغاز کرد و پس از رحلت والد معظم به حوزه علمیه قم وارد شده و در درس حضرات آیات عظام حجت کوه کمره ای حاج آقا حسین بروجردی حاج سید محمد تقی خوانساری و حاج شیخ محمدعلی اراکی شرکت نمود. در سال ۱۳۲۹ برای ادامه تحصیلات عازم نجف شد. در نجف از درس بزرگان حوزه از جمله آیت‌الله خوئی و آیت‌الله سید عبدالهادی شیرازی بهره برد. آیت الله شاه‌آبادی در سال ۱۳۴۹ به تهران بازگشت و به تدریس و اقامه نماز در تهران پرداخت و سپس عازم قم شد و به تدریس علوم دینی در حوزه علمیه این شهر پرداخت.
دوره مقدمات و سطح را نزد اساتید بزرگ تهران، چون حضرات آیات حاج شیخ حسین کنی، حاج شیخ محمدعلی لواسانی، میرزا ابوالحسن شعرانی، حاج سید عبدالکاظم عصار، میرزا مهدی آشتیانی (فیلسوف شرق)، حاج سید حسن احمدی، میرزا هدایت الله گلپایگانی، حاج شیخ عباس تهرانی و حاج شیخ اسماعیل جابلقی تا سال ۱۳۲۸ که والد معظم ایشان رحلت فرمودند، به اتمام رسانیدند.
آیت الله نصر الله شاه آبادی پس از رحلت والد معظم به حوزه علمیه قم وارد شده و در درس حضرات آیات عظام حجت کوه کمره ای حاج آقا حسین بروجردی حاج سید محمد تقی خوانساری و حاج شیخ محمدعلی اراکی شرکت نمود. سپس برای ادامه تحصیل به نجف اشرف عزیمت نمود. پس از ورود به نجف اشرف در دروس حضرات آیات عظام سید محمد روحانی، سیدعبدالهادی شیرازی، سید ابوالقاسم خویی، حاج شیخ حسین حلی و حاج سید محمود شاهرودی حاضر شدند و با نبوغ علمی که داشت در سن ۳۰ سالگی به درجه رفیع اجتهاد نائل گردید و همزمان به تدریس دروس سطوح عالی در حوزه علمیه نجف اشرف پرداختند و جزو اساتید بنام آن حوزه هزارساله قرار گرفت، که طلاب و فضلای بسیاری از خرمن دانش وی بهره مند شدند.
وی با ورود امام راحل به نجف اشرف و آغاز تدریس خارج مکاسب محرمه، به همراه فضلای معاصر خویش همچون حضرات آیات راستی کاشانی، اخوی گرانقدر شان عارف واصل حاج آقا روح الله شاه آبادی، سیدمحمدعلی تهرانی و آقایان اخوان مرعشی، با شرکت در درس امام راحل، بر رونق و گرمی حوزه درس امام افزودند.
مرحوم شاه آبادی در سال 1348 به خواست آیت الله خویی، جهت سر و سامان دادن به وضع شیعیان و طلاب پاکستان، به همراه عده ای از شاگردانش به پاکستان مهاجرت کرد و پس از یک سال اقامت و بازگشت به ایران، توسط رژیم پهلوی ممنوع الخروج شد و تا پیروزی انقلاب اسلامی از ادامه خدمت در پاکستان بازماند. آیت الله شاه آبادی در سال 49 به تهران آمد و به تدریس و اقامه نماز در تهران پرداخت و در قم نیز به تدریس سطوح عالی دروس حوزه و درس اخلاق مشغول بود.
تأسیس مدرسه معارف اسلامی جهت آموزش مبانی اسلامی و خدمات خیریه به نیازمندان، ساخت مساجد و درمانگاه های خیریه و صندوق های خیریه قرض الحسنه از خدمات وی در تهران بود.
آیت الله نصرالله شاه آبادی در دوران مبارزه علیه حکومت پهلوی نیز کنار امام راحل فعالیت می کرد و بسیاری از افرادی که اجازه شرعی از امام خمینی در مدت اقامت امام در نجف اشرف گرفتند، توسط آن مرحوم معرفی شده بودند. فعالیت های روشنگرانه و سخنرانی و تدارک تظاهرات بر ضد رژیم پهلوی از جمله اقدامات ایشان بود.
همچنین بعد از انقلاب نیز امام خمینی وی را مسئول رسیدگی و مبارزه با رباخواری می کنند که در این باره چنین می گوید: «امام به ما دستور داد به مسئله رباخواری رسیدگی کنیم. مشغول بودیم که بعضی ها می آمدند و می گفتند «اگر ربا حلال است چرا یقه ما را می گیرید و اگر حرام است چرا بانک می گیرد؟» من یکی دو بار خدمت امام عرض کردم... من رفتم خدمت امام و گفتم «ربا غیر از این 4 تا آیه، قانون دیگری ندارد... بفرمایید چرا دادگستری اصلاً به امر ربا دخالت نمی کند؟»، می گوید «فعلاً کاری نداشته باشید تا بعد». دو سه بار امام نهیب زد، خدا رحمت کند مرحوم شهید بهشتی را دو سه هفته دادگستری را بستند».
دغدغه مرحوم شاه آبادی در مبارزه با ربا تا روزهای آخر عمرش ادامه داشت و در پیامی که برای حسن روحانی بعد از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری ارسال کرد، چنین نوشت «نظام بانکی ما ربوی است و این یکی از بزرگ ترین گناهان ماست که با استخفاف از کنار آن گذشته ایم، گناهی که پروردگار متعال آن را اعلان حرب با خود قرار داده است. اهتمام به حذف این ننگ از مبادلات بانکی جامعه اسلامی باید از دغدغه های اصلی دولت باشد...».
آیت الله شاه آبادی در انتخابات مجلس خبرگان پنجم در سال 94 از حوزه انتخابیه تهران در انتخابات شرکت کرد و به عنوان نفر یازدهم وارد مجلس خبرگان شد.
آن مرحوم بعد از یک دوره بیماری بر اثر زخم دیابت و گرفتگی عروق پا، در بخش ICU بستری شد و ایست تنفسی پیدا کرد تا اینکه صبح روز دوشنبه 21 اسفند 1396 دار فانی را وداع گفت.
